Opel Vectra C cieszy się sporym zainteresowaniem na rynku wtórnym. To pakowny samochód, z bogatą ofertą tanich części zamiennych. Dużą zaletą są udane silniki wysokoprężne, zapożyczone z Fiata.
Vectra C zadebiutowała w 2002 roku. Wersja kombi (dołączyła do gamy z niewielkim opóźnieniem) ma wydłużony rozstaw osi (283 zamiast 270 cm) oraz większą długość (482 zamiast 460 cm) i jest dzięki temu jednym z największych modeli w swojej klasie. W 2003 roku do gamy modelowej dołączył luksusowy hatchback Signum, który nie odniósł jednak sukcesu rynkowego i nie doczekał się następcy.
W 2005 roku wszystkie wersje nadwoziowe przeszły niewielki lifting. Zmiany stylizacyjne objęły głównie przednią część (reflektory, zderzak) oraz kilka detali wnętrza. Znacznie bardziej istotna była modernizacja gamy silnikowej. W 2008 roku produkcja modelu została zakończona (nieznacznie dłużej w ofercie utrzymywała się wersja sportowa OPC). Vectrę zastąpiła Insignia – samochód o zdecydowanie bardziej atrakcyjnej linii nadwozia i… nieco mniej pojemnym wnętrzu.
Vectra była testowana przez organizację Euro NCAP i otrzymała 4 na 5 możliwych gwiazdek. Samochód ma dość bezpieczną konstrukcję. Po zakończeniu prób zderzeniowych można było bez problemu otwierać drzwi, a przemieszczenie się kierownicy i zespołu pedałów było raczej niewielkie. Niski okazał się natomiast poziom ochrony pieszych.
Układ napędowy
Vectra ma poprzecznie zabudowany zespół napędowy i napędzane koła przednie. Wersji 4×4 nie zaprezentowano nigdy, choć przecież poprzednie Vectry występowały w takiej odmianie.
Właściwości jezdne rodzinnego Opla zasługują na pochwałę. Szczególnie w sportowych odmianach OPC, które są wyposażone w amortyzatory z regulacją sztywności tłumienia (system IDS+).
Silniki benzynowe
Samochód jest dosyć ciężki (minimalna waga to 1400 kg), więc bazowe silniki nie zapewniają mu zbyt dobrych osiągów. Kierowcy, którym zależy na niskich kosztach eksploatacji, nie przejmują się jednak tym zbytnio. Sporym zainteresowaniem cieszy się np. benzynowa jednostka 1.8 16V, która jest tania w naprawach, trwała i bardzo łatwo można ją przystosować do zasilania LPG. Osoby zainteresowane montażem instalacji powinny szukać wśród wersji przedliftingowych, bo tylko w nich montowano hydrauliczną kompensację luzu zaworowego. W modelach nowszych zastosowano już regulację mechaniczną. Gaz można montować także do wersji 2.2 oraz V6. Nie nadaje się do tego natomiast jednostka 2.2 Direct, wyposażona
w bezpośredni wtrysk benzyny.
Wersje benzynowe V6 uchodzą za udane, choć mają jeden słaby punkt – delikatny i drogi w wymianie rozrząd.
Silniki wysokoprężne
Starszymi dieslami 2.0 DTI oraz 2.2 DTI w ogóle nie warto zawracać sobie głowy – mają przeciętne osiągi i okazują się drogie w naprawach. Wybór 3.0 CDTI to już proszenie się o kłopoty – ta jednostka ma awaryjny blok silnika i po większych przebiegach nie nadaje się po prostu do naprawy. W internecie pełno jest ofert aut z tą jednostką oferowanych w okazyjnych cenach (silnik 3.0 CDTI montowano także m.in. w Renault Espace oraz Vel Satis, Saabach 9-5). Zazwyczaj chodzi o auta z pierwszymi objawami poważnych usterek.
Najlepszym dieslem w gamie Vectry jest wprowadzony po liftingu silnik Fiata 1.9 CDTI. Występuje w różnych wersjach mocy, ale wszystkie można polecić. Są ekonomiczne, dynamiczne, trwałe i dość tanie w serwisowaniu. Na szczególną pochwałę zasługuje w nich układ wtryskowy – praktycznie bezawaryjny. Niestety, nie ma róży bez kolców. W najmocniejszych wersjach mocy bardzo często zamontowany jest awaryjny filtr cząstek stałych. Kłopotliwy jest także rozszczelniający się kolektor ssący z układem klap, ale na szczęście ten element można kupić jako zamiennik w cenie ok. 1200 zł (część o jakości oryginału, produkowana przez tę samą firmę, która zaopatruje Opla).
Pełen opis powyższego modelu do pobrania poniżej.
