W tym wydaniu postanowiliśmy porównać trzy konkurencyjne modele klasy kompaktowej. Na warsztat bierzemy: Hondę Civic, Toyotę Corollę i VW Golfa.

Honda Civic VII

Użytkownicy Civica VII wystawiają mu jednogłośnie doskonałą opinię. Poziomy wyposażenia: S (podstawowy), LS (bogatszy), ES (najbogatszy). Gamę uzupełniają wersje Sport i DX.
Ten samochód, mimo zaawansowanego wieku, nie psuje się i nie wymaga przesadnej troski serwisowej. Wersja pięciodrzwiowa to bez wątpienia jeden z najbardziej przestronnych samochodów
w swojej klasie (zwłaszcza z tyłu). Brak tunelu środkowego w podłodze jest dodatkową zaletą. Pomimo angielskiego rodowodu Civic gwarantuje precyzję wykonania podzespołów mechanicznych. Pomimo upływu lat nie należy obawiać się wycieków oleju z silnika. Najsłabsze punkty to zużycie oleju w wersji 1,4, niska żywotność łożysk w mechanicznych skrzyniach biegów oraz zbyt cienki lakier.

Honda Civic

Z zewnątrz auto wydaje się trochę nijakie. Skromne, ponadczasowe, bez wyraźnego charakteru. Dyskretny lifting z 2004 roku wyszedł mu jednak na dobre, choć zmieniono w zasadzie tylko światła i kilka detali na desce rozdzielczej.

Toyota Corolla

Samochód był modernizowany raz, w 2004 roku. Modyfikacje ograniczyły się do detali. Z zewnątrz najłatwiej zauważyć nowe światła (w hatchbackach różnią się bardzo, w sedanach i w kombi tylko nieznacznie). Wewnątrz minimalnie zmieniła się kierownica.

VW Golf

Osoba zainteresowana zakupem Golfa ma do wyboru wersję trzydrzwiową, pięciodrzwiową, kombi oraz sedana, który, z racji nieco wyższego standardu, nazywany jest przez producenta Borą. Co ciekawe – producent oferował równolegle Golfa kombi i Borę kombi. Warto zaznaczyć, że na bazie Golfa IV nie zbudowano wersji kabrio. Zamiast niej oferowano po prostu poważnie zmodernizowany kabriolet na bazie Golfa III.

Toyota Corolla IX 

Nabywcy w salonach mieli do wyboru 5 pakietów wyposażenia: Base, Terra, Luna, Sol i Prestige. Po liftingu dołączył do nich jeszcze jeden – Dynamic. Pierwszy z wymienionych obejmuje jedynie wspomaganie kierownicy, dwie poduszki powietrzne i układ ABS. Terra ma 4 poduszki, ABS, komputer pokładowy, elektrycznie sterowane lusterka i szyby przednie oraz radio z CD. Za dopłatą montowano tu ręczną klimatyzację W wersji Luna klimatyzacja była seryjna. W opcji Sol pojawia się klimatyzacja automatyczna, a także, oprócz elementów wymienionych wcześniej,  także układ ESP. Prestige jest wprowadzoną pod koniec produkcji bardzo bogato skompletowaną wersją. Po liftingu z 2004 roku gama wyposażeniowa rozszerzyła się o wersję Dynamic (między Terra i Luna) z klimatyzacją manualną.

VW Golf IV

Golf IV to pod względem kosztów utrzymania jeden z najtańszych samochodów nie tylko w swojej klasie. Prosta konstrukcja i rewelacyjne zaopatrzenie w tanie części zamienne wciąż nie pozwalają mu odejść na emeryturę.
Podstawowe poziomy wyposażenia: Basic, Trendline, Comfortline, Highline, Exclusive, Generation. Samochód jest cały ocynkowany. Elementy nadwozia są łączone techniką laserową. Uwagę zwracają bardzo małe szczeliny montażowe, czyli te pomiędzy poszczególnymi elementami poszycia zewnętrznego. Jeśli porównamy je z krewniakami konstrukcyjnymi, takimi jak Seat Toledo i Škoda Octavia (auta korzystają z tej samej płyty podłogowej), okaże się, że to właśnie Golf ma je najmniejsze. Ciekawostka: wersja sedan Golfa była oferowana pod nazwą Bora.

 Honda Civic VII – układ hamulcowy

Wszystkie wersje Hondy Civic VII mają z przodu wentylowane tarcze hamulcowe.
Mamy do wyboru trzy rodzaje tarcz z otworami na 4 śruby oraz dwa z otworami na 5 śrub. Topowe referencje są przeznaczone do wersji sportowych Type S oraz Type R. Przy każdej wymianie klocków należy starannie wyczyścić zacisk i upewnić się, że jego prowadnice nie są zapieczone.

W zależności od wersji Civic VII może mieć z tyłu tarcze i klocki lub bębny i szczęki.W obu przypadkach hamulce nie sprawiają zbyt dużych problemów. Typową usterką jest jedynie zapiekający się hamulec ręczny w autach, w których nie jest regularnie używany. W przypadku hamulców bębnowych zaleca się wymianę kompletów: szczęk oraz tłoczków. Podczas każdego przeglądu należy sprawdzać stan cylinderka hamulcowego.

 Toyota Corolla IX – układ hamulcowy

Wszystkie wersje Corolli E12 mają z przodu wentylowane tarcze hamulcowe.
Trzeba wiedzieć, że w zależności od miejsca produkcji auta (Japonia, Anglia) stosowano różne rodzaje układów hamulcowych. Przed zakupem klocków i tarcz warto je porównać z oryginałem.

Tylne hamulce są skonstruowane w oparciu o tarczobębny. Co 60 tys. km trzeba koniecznie rozebrać i sprawdzić cały układ. Dość często zdarza się, że użytkownicy całkowicie zaniedbują układ bębnowego hamulca pomocniczego, który po zużyciu nie tylko nie spełnia swojej roli, ale także może podczas jazdy wydawać niepokojące dźwięki.

 VW Golf IV – układ hamulcowy

Kupując części do napraw układu hamulcowego VW Golfa IV, zawsze bierz stare części do porównania. Wszystkie Golfy IV mają układ ABS, który w opcji mógł być rozbudowany o inne układy wspomagające trakcję. Każdy, kto kupuje tarcze hamulcowe do Golfa IV, musi mieć jednak świadomość, że w trakcie produkcji producent wprowadzał szereg zmian w geometrii tarcz i klocków, stąd podczas dobierania najlepiej mieć ze sobą oryginalny element. Do samej wersji 1,4 mamy aż 6 różnych wzorów tarcz hamulcowych. Bardzo pomocna jest znajomość kodu z numeru silnika. Najpopularniejszy wzór tarczy hamulcowej przedniej ma średnicę 280 mm, grubość 22 mm i pięć otworów na śruby mocujące koło.

Honda Civic VII – zawieszenie

7. generacja Hondy Civic ma z przodu układ McPherson, a z tyłu zaawansowaną, a mimo tego trwałą konstrukcję wielowahaczową. Zawieszenie przednie to typowy układ McPherson. Wahacze można regenerować. Tulejki są wprasowywane w wahacz. Sworzeń jest wprasowany w zwrotnicę i zabezpieczony pierścieniem. Aby go wymienić, trzeba zdemontować zwrotnicę lub przynajmniej wyjąć półoś ze zwrotnicy. Aby wypchnąć sworzeń, trzeba posłużyć się ściągaczem. Jeden z silentbloków pracuje w pozycji poziomej, drugi – w pionowej. Stabilizuje to wahacz podczas jazdy i wydłuża żywotność silentbloków.Z tyłu w Hondzie Civic zastosowano układ wielowahaczowy. Wymaga on okresowej kontroli serwisowej i regulacji geometrii kół. Trzeba zaznaczyć, że w praktyce okazuje się trwały. Z tyłu zużywają się tulejki wahaczy oraz górny krótki wahacz. Do regulacji zbieżności służą nakrętki z podkładkami mimośrodowymi. Na zdjęciach prezentujemy zawieszenie wersji pięciodrzwiowej. Do tego modelu jest także tabela z referencjami.

Toyota Corolla IX – zawieszenie

Dzięki wyjątkowej prostocie konstrukcji zawieszenie Corolli jest trwałe i tanie w obsłudze. Zawieszenie przednie to typowy układ McPherson. Wahacze można regenerować. Tulejki są wprasowywane w wahacz, sworzeń jest przykręcany, co ułatwia jego wymianę bez demontażu wahacza.
Jeden z silentbloków pracuje w pozycji poziomej, drugi – pionowej. Stabilizuje to wahacz podczas jazdy i wydłuża żywotność silentbloków, choć silentblok, który pracuje w pozycji poziomej, zużywa się nieco szybciej. Słabą stroną zawieszenia przedniego są szybko zużywająca się przekładnia kierownicza oraz niezbyt wytrzymałe drążki kierownicze.
W przeciwieństwie do poprzedniczki, Corolli VIII, w której zastosowano układ wielowahaczowy, Corolla IX ma z tyłu „niezniszczalną” belkę skrętną. Sprężyny i amortyzatory są trwałe, niestety ich konstrukcja (kolumna resorująca) utrudnia wymianę. Warto zaznaczyć, że na rynku spotykamy dwa rodzaje sprężyn do Corolli – zwykłe i o podwyższonej wytrzymałości. Tulejki tylnej belki zużywają się tak rzadko, że oferta zamienników jest bardzo ograniczona. Można przyjąć, że tylna belka wytrzymuje bez obsługi ponad 200 tys. km, a zatem najprawdopodobniej nie zainwestuje w nią dwóch pierwszych użytkowników.

VW Golf IV – zawieszenie

Golf IV dzieli swoje rozwiązania m.in. z Audi A3 I, Skodą Octavią I, Seatem Leonem I i VW New Beetle. Podwozie należy do najprostszych i najtrwalszych w swojej klasie. Z przodu producent postawił na sprawdzony i tani w eksploatacji układ McPherson. W wahaczach możemy wymienić zarówno sworznie, jak i silentbloki. Praktyczna uwaga: odkręcając śruby sworznia, należy najpierw popuścić każdą z nich, a dopiero potem odkręcić je do końca. W przeciwnym wypadku podczas odkręcania ostatniej śruby zacznie „obkręcać się” łącznik, który blokuje wszystkie trzy nakrętki.
Tylne zawieszenie (z wyjątkiem wersji 4Motion) to prosta belka zespolona, która w zasadzie nie wymaga żadnej obsługi serwisowej – jest bardzo wytrzymała. Jedyna rzecz, która się zużywa, to tuleje belki, ale są one tak masywne, że proces ten trwa latami.
Amortyzatory zamocowano oddzielnie od sprężyn, dzięki czemu po pierwsze kosztują mniej niż całe kolumny (wystarczy porównać ceny z cenami amortyzatorów do Focusa czy starszych modeli Toyoty Corolli), a po drugie – takie rozwiązanie zwiększa objętość bagażnika. W modelach 4×4 mamy bardziej zaawansowany i kosztowny układ niezależnych wahaczy.

VW GOLF IV: Wymiana filtra kabinowego

Filtr znajduje się pod maską, w okolicy podszybia (po lewej stronie samochodu, czyli przed fotelem pasażera).
1. Zdejmij uszczelkę (wystarczy odchylić jej fragment).
2. Odkręć cztery wkręty mocujące osłonę filtra kabinowego.
3. Zdejmij odkręconą osłonę filtra.
4. Wypnij filtr z gniazda razem z ramką, wyjmij go i wymień filtr.