Takich już nie robią!

Niezależnie od tego, czy szukamy samochodu miejskiego, kompaktowego czy modelu klasy średniej, możemy kupić auto proste konstrukcyjnie, doskonale zaopatrzone w części zamienne i niedrogie w naprawach. Oto trzy propozycje należące do trzech segmentów.

To modele zbudowane według tzw. starej szkoły: bez wyszukanych rozwiązań w podstawowych wersjach, stosunkowo tanie w naprawach, które – przynajmniej teoretycznie – mogą bez większych problemów służyć latami. Wszystkie trzy prezentowane samochody mają bardzo proste zawieszenie (z przodu układ MacPhersona, z tyłu belkę), a w gamie silnikowej bezproblemowe jednostki, które da się przystosować do zasilania gazem, a także niekłopotliwe diesle. Pokazujemy samochody
z różnych segmentów, w różnych cenach, aby każdy znalazł tu coś dla siebie. Ze względu na ograniczoną ilość miejsca nie mogliśmy oczywiście pokazać wszystkich ciekawych propozycji.

Fiat Punto (2005–2018)

Trzecia odsłona Punto występuje pod trzema nazwami. Najstarsza to Grande Punto. Po liftingu (2009) było to Punto Evo, a po kolejnej modernizacji (2012) po prostu Punto. Gamę tworzą wersje 3d oraz 5d. Dostępny jest także spokrewniony z nimi sedan o nazwie Linea. Najsłabsza, a jednocześnie najtańsza w utrzymaniu wersja to benzynowa 1,2. Nieco więcej wigoru ma silnik 1,4, dostępny w wersji 8V (idealny do LPG) i 16V, natomiast wisienka na torcie to 1,4 T-Jet/120 KM. Nowszy 1,4 MultiAir oraz 1,4 MultiAir Turbo to już jednostki z hydraulicznie sterowanym rozrządem. Dostępny pod koniec produkcji 2-cylindrowy 0,9 TwinAir nie jest zbyt interesujący. Gamę diesli tworzą silniki 1,3 Multijet, 1,6 Multijet oraz 1,9 JTD. Oczywiście były one oferowane w różnych latach. Polecamy starsze odmiany bez filtra DPF. Szkoda, że 1,9 M-jet był oferowany tylko do 2008 roku.

Fiat Bravo II (2007–2014)

Fiat Bravo II był oferowany wyłącznie z 5-drzwiowym nadwoziem. Pod względem jakości wykończenia nie jest idealny, ale też nie rozczarowuje. Pod względem przestronności zupełnie nie ma się czego wstydzić. Osobom bardzo zwracającym uwagę na koszt utrzymania polecamy benzynową, wolnossącą wersję 1,4 – nie jest rewelacyjna, ale do codziennej eksploatacji wystarcza i można ją tanio przystosować do zasilania LPG. Bardzo dobre opinie zebrała odmiana doładowana 1,4, aczkolwiek lepiej pozostać przy wariancie 120-konnym bez rozrządu MultiAir. Diesle? Wszystkie są dobre. Polecamy zarówno 1,6, 1,9, jak i 2,0 Multijet.
Słabym punktem Bravo jest manualna skrzynia biegów M32, w której przedwcześnie zużywają się łożyska. Olbrzymimi zaletami Bravo są proste zawieszenie (z przodu MacPherson, z tyłu belka) oraz doskonałe zaopatrzenie w tanie części.

Renault Laguna III (2007–2015)

Dostępne są dwie podstawowe wersje nadwozia: pięciodrzwiowy liftback oraz kombi (grandtour). Rok później do gamy dołączyły bardziej sportowo stylizowane wersje GT (zarówno liftback, jak i kombi), a także trzydrzwiowe coupé. Auto przeszło dwa liftingi: pierwszy w 2009, a drugi w 2013 roku. Gama silnikowa Laguny jest bardzo udana. Odradzamy jedynie bazowego diesla 1,5 dCi. Polecamy natomiast kapitalnego turbodiesla 2,0 dCi, który ma bez porównania lepsze osiągi i dużo wyższą trwałość. Mechanicy rekomendują wersje o mocy 130 i 150 KM. Flagową propozycją jest odmiana 3,0 dCi, ale koszty jej eksploatacji i napraw są już niewspółmiernie wysokie do wartości samochodu – nawet wtedy, gdy chodzi o coupé. Uwadze polecamy także silniki benzynowe – w zasadzie wszystkie są godne uwagi.